Karta katalogowa książki

Jest to książka z zakresu teorii i filozofii języka oparta w swej warstwie ilustracyjnej głównie na faktach polszczyzny; wśród filologów może więc zainteresować szczególnie polonistów. Autor zajmuje się zasadniczo tzw. negatywnym materiałem językowym (chodzi o wyrażenia odbiegające od normy). Stara się w istotny sposób zróżnicować krytyczne podejście do tych lub innych wyrażeń (słów, fraz, zdań, sekwencji zdań). Wprowadza szereg dystynkcji w tym zakresie, znanych i mniej znanych, proponując także pewne nowe rozwiązania terminologiczne i notacyjne. Jednym z istotnych przeciwstawień obszernie omawianym w książce jest przeciwstawienie skaz tekstowych polegających na wprowadzaniu wyrażeń pozostających całkowicie poza granicami danego kodu językowego ? autor nazywa je ?alienami? ? i niedostatków tekstu zrelatywizowanych do pewnych postulatów jakościowych ? te nazywa ?emendandami?. Obserwacje teoretyczne są w książce zilustrowane obficie i szczegółowo; dokumentacja jest w dużej mierze zaczerpnięta z zaświadczonych tekstów autentycznych. Książka nie jest po prostu przyczynkiem do literatury z zakresu tzw. poprawności językowej. Autor podaje w niej pewną propozycję uchwycenia wyróżników (niemetaforycznego) ?języka? jako takiego (włączając w to języki sztuczne, rachunki logiczne itd.). Tytułowe pojęcie ?reguły? (mające zastosowanie także do zjawisk moralności, prawa, sztuki itd.) zostaje zinterpretowane jako wyjściowo identyczne z samym mówieniem w jego wymiarze rudymentarnym. Na całokształt reguł składają się więc procesy mówienia w jego ?bazie?, a dalej ?scenariusze? służące ?wyższym piętrom? działania ludzkiego (w tym ?wyższym piętrom? samego mówienia, np. mowie nieliteralnej); te są oparte wyłącznie na ludzkiej zdolności językowej i jej realizacji w niezbywalnej wielości konkretnych języków.